درمان بیش فعالی با نروفیدبک
درمان بیش فعالی با نروفیدبک
یکی از درمان‌های غیر تهاجمی جهت درمان اختلالات امواج مغزی نروفیدبک است که عموما این روش در کودکانی که بیش فعالی دارند کاربرد دارد. در این مقاله به بررسی استفاده و درمان بیش فعالی با نروفیدبک در کودکان می‌پردازیم.
بیش فعالی چیست؟
در قسمت جلو مغز ماده‌ای به نام آدرنالین یا دفامین ترشح می‌گردد که در بدن هر فرد به میزان مناسبی این ماده وجود دارد اما در افرادی که این ماده بیش از حد معمول باشد، بیش فعال می‌گویند. به‌عدم تکامل سیستم عصبی بیش فعالی گفته می‌شود که امکان دارد تا بزرگسالی این اختلال با فرد همراه شود. عموما کودکان بیش فعال رفتارهای هیجانی و خطرناک از خود نشان می‌دهند. علائم بیش فعالی در کودکان عبارت‌اند از:
- انرژی بالاعدم خستگی و تحرک بسیار زیاد
- تکاپو زیادعدم توجه
- گوش ندادن به صحبت‌های دیگران‌عدم توانایی در برقراری ارتباط
- لجبازی
- اختلال در خواب
استفاده از نروفیدبک در درمان بیش فعالی کودکان
کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) در واقع اختلال عصبی در دوره کودکی است. باتوجه به تحقیقات حدود ۱۱درصد از کودکان به بیماری(CDC) مبتلا هستند. امکان تشخیص ADHD کمی سخت خواهد بود زیرا این اختلال کمی پیچیده است. بسیاری از کودکانی که به این بیماری مبتلا هستند زندگی روزمره و رفتارهایشان را تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
روش‌های درمانی برای کودکانی مبتلا به ADHD عبارت‌اند از: روان درمانی، دارو و تغییر سبک زندگی. در نظر داشته باشید برخی از داروها می‌تواند عوارض جانبی بسیاری را به همراه داشته باشد.
افراد مبتلا به(ADHD) الگوهای رفتاری مشخصی را نشان می‌دهند که این الگوها با رفتار، یادگیری و شخصیت مرتبط است.
رفتارها و عملکرد مغز در بدن افراد با یکدیگر ارتباط دارند. متخصص نروفیدبک در حقیقت امواج را بررسی می‌کند و می‌تواند برخی از رفتارها را در کودک تغییر دهد. هدف اصلی درمان با نروفیدبک در کودکان، تغییر در رفتار است.
سیگنال‌های الکتریکی قابل اندازه گیری یا امواج مشخص در مغز تولید می‌گردد. متخصص نروفیدبک با استفاده از دستگاه الکتروانسفالوگراف(EEG) امواج مغزی را بررسی می‌کند.
آیا امواج مغز در درمان نروفیدبک اثر گذار است؟
امواج‌های مغز به ۵ گروه تقسیم‌بندی می‌شود که عبارت‌اند از: آلفا، گاما، دلتا، تتا و بتا
هر یک از فرکانس‌های مغزی دارای فرکانس‌های متفاوت هستند که توسط EEG اندازه گیری می‌باشند. تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهد امواج نتا تاثیر بیشتر و امواج بتا تاثیر کمتری در این اختلال دارند. باتوجه به تئوری ها، نروفیدبک تفاوت‌های امواج را مورد هدف قرار می‌دهد.
درمان نروفیدبک در کودکان شامل دارو نمی‌شود و برخی از کارشناسان معتقدند با نروفیدبک می‌توان علائم(ADHD) را کنترل نمود. نام دیگر نروفیدبک، نروتراپی است.
درمان‌های سنتی برای ADHD(بیش فعالی)
با تغییراتی ساده، رفتارهایی در کودک شکل می‌گیرد که زندگی او را آسان‌تر می‌کند. محیط روزانه نیز بر روند این اختلال اثر گذار است.
گاهی اوقات امکان دارد کودک به روند درمانی قوی‌تر و هدفمندتر نیاز داشته باشد و پزشک دارو تجویز کند. برای از داروهای دکستروآمفتامین (Adderall)، متیل فنیدیت (ریتالین) برای درمان کمک گرفته شود. این داروها کمک می‌کنند تا کودک تمرکز بیشتری داشته باشد.
داروهای محرک عوارض جانبی زیادی دارند و بهتر است هنگام درمان به این نکته توجه فرمایید.
- کاهش اشتها
- افزایش یا کاهش وزن
- اختلال در خواب
در برخی موارد کودک ممکن است به ضربان قلب غیر عادی نیز دچار شود. پزشکان می‌بایست عوارض جانبی داروها و قرص‌ها را به خانواده‌ها بگویند.
آموزش و انجام نروفیدبک برایADHD
نام دیگر نروفیدبک، بیوفیدبک الکتروانسفالوگرام (EEG) است که به کودک امکان می‌دهد چگونه بر فعالیت‌های مغزی خود مسلط شود زیرا این امر سبب تمرکز در مدرسه و محیط کار خواهد شد.
اکثر افراد با تمرکز بر روی یک کار، به آن سرعت می‌بخشند که این امر سبب فعالیت بیشتر مغزی می‌گردد. عدم تمرکز، کودک را در برابر حواس پرتی‌ها آسیب پذیرمی کند.
در جلسات نروفیدبک درمانگر و پزشک سنسورهایی به سر کودک متصل می‌کنند که این سنسورها به مانیتور متصل می‌گردد و امواج مغزی دیده خواهد شد. پس از مشاهده الگوهای مغزی، درمانگر یا پزشک تشخیص می‌دهد که کدام بخش‌های مغز نیاز به فعالیت و تمرکز بیشتر دارند.
استراتژی‌های مختلفی جهت حفظ تمرکز کودک وجود دارد که نروفیدبک یکی از آن‌ها است. نروفیدبک به صورت کامل هنوز در جوامع پذیرفته نشده. باتوجه به مطالعات، نروفیدبک به تکانه‌ها و توجه در افراد مبتلا ADHD می‌پردازد.
نروفیبدبک به عنوان روشی برای درمان بکار گرفته می‌شود و در کنار داروها بسیار می‌تواند تاثیر گذار باشد.
رفتارهایی که برای یک کودک مفید است ممکن است برای کودکی دیگر مفید نباشد. باتوجه به این موضوع جهت تهیه درمانی اثر گذار می‌بایست به پزشک کودک مراجعه گردد. یکی از این روش‌های درمانی می‌تواند نروفیدبک باشد.
پیش از نروفیدبک سعی کنید اطلاعات کافی بدست آورید و در هنگام درمان نیز از روند درمانی سوال کنید. در سال ۲۰۰۹ تحقیقی بر تاثیرات نروفیدبک انجام شد. این تحقیقات نشان داد نروفیدبک اثرات زیر را دارد:
- بهبود درعدم توجه و تکانه
- بهبود در بیش فعالی متوسط
طبق نتایج بدست آمده محققین دریافتند نروفیدبک یکی از روش‌های اثر گذار در ADHD است.
موارد استفاده از نوروفیدبک
در رابطه با بی‌ثباتی مغز نروفیدبک کاربرد دارد. مواردی که نروفیدبک می‌تواند درمان کند شامل:
- افسردگی
- بیش فعالی
- اوتیسم
- سردرد و میگرن
- اختلالات خواب
- اختلالات رفتاری
- فلج مغزی
- نقض خواب
عوارض جانبی درمان بیش فعالی با نروفیدبک
نروفیدبک نیز مانند سایر روش‌های درمانی دارای مزایا و معایب است. برخی از عوارض نروفیدبک در کودکان عبارت‌اند از:
سرگیجه، حالت تهوع، خستگی ذهنی و حساسیت به نور
تعداد جلسات استفاده از نروفیدبک در درمان بیش فعالی کودکان
به صورت کلی نمی‌توان برای هر فرد تعیین کرد که چند جلسه نروفیدبک نیازد ارد اما جهت به نتیجه رسیدن روند درمانی صبر لازم است.
در این روش مغز می‌بایست از رفتارهای قبلی خود فاصله بگیرد و نسبت زمان زیادی لازم دارد.
باتوجه به شرایط هر کودک روند درمان نروفیدبک در کودکان متفاوت خواهد بود اما به صورت کلی بین ۱۰ تا ۸۰ جلسه شاید نیاز باشد. همچنین زمان درمان افراد بزرگسال بیشتر طول می‌کشد.
بهتر است جلسات نروفیدبک برای درمان کودکان بین دو تا سه جلسه در هفته باشد. عموما زمان هر جلسه بین ۳۰ تا ۵۰ دقیقه است.
جمع‌بندی
در این مطلب به بررسی درمان بیش فعالی با نروفیدبک در کودکان پرداختیم. همانطور که دریافتیم در مغز دفامین ترشح می‌شود و اگر بیش از حد ممکن این ماده ترشح شود فرد بیش فعال خوانده می‌شود. کودکان بیش فعال نیاز به توجه بیشتری دارند و والدین می‌بایست شیوه‌های رفتار با این کودکان را کسب کنند. جهت اطلاعات بیشتر شما می‌توانید با مجموعه استاد کامران صاحبی ارتباط برقرار نمایید.
پاسخ‌ها